Ebu Hanife ( imamı azam) ALLAH’a Münacatı – Şiiri

Ebu Hanife ; İslam dininin dört fıkıh mezhebinden birisi olan Hanefi mezhebinin kurucusu ve Sünni fıkhının en büyük üstâdı sayılan İslam fıkıh ve hadis bilgini. Asıl adı “Nu’man İbn-i Sâbit” olup sevenlerince ismi “İmamı Azam“ unvanıyla birlikte anılır.

Aseytu Rabbî hâlikî sübhanen, Rabben latif en kâdiren mennânen, İlâhî hâlikî irham bükâî.

Takabbel tevbetî, vağfir hatâî, İlâhî sırtü mağlûbel meâsî, felâ edri helâkî ev halâsî, zünûbî külle yevmin fizdiyadi, ve umrî külle yevmin fintikâsi.

Türkçe Anlamı:

Ezelde kendisine tesbih olunan, yaratıcım ve Rabbime âsi oldum.

Rabbim lütfedici, kudreti yetici ve ihsanı boldur.

Ey Allah’ım, Yaratıcım, ağlayışıma merhamet et. Tevbemi kabul et ve hatalarımı bağışla.

Allah’ım, günahlarıma mağlup oldum, kurtuluşumu ve helâkımı bilmiyorum. Günahlarım her gün çoğalmakta, ömrüm ise her gün noksanlaşmaktadır.