“Bi’smi’llâhi’r-rahmâni’r-rahîm” Ömer ibn Hattâb (r.a.)’in şöyle dediği rivâyet edildi: “Resûlullâh (s.a.v.) buyurdular ki: “Kim yağmur suyundan alır da (bir rivâyette Nisan yağmurundan)
Allâhümme sayyiben nâfi‘ân.
Allâhümme innî es’elüke hayrihâ ve hayri mâ-fîhâ ve hayri mâ-ürsilet bihî ve e‘ûzü bike min şerrihâ ve şerri mâ-fîhâ ve şerri mâ-ürsilet bihî.
İbn Ömer (r.a.) anlatıyor: Resûlullâh (s.a.v.) gök gürleyip, şimşek çakınca şu duâyı okurdu:
Hakkında bir şeyin hayırlı olup olmadığına dâir ma‘nevî bir işârete nâil olmak isteyen kimse; yatacağı zaman, iki rek‘at namaz kılar,
Abdullâh ibn-i Amr ibnü’l-As (r.a.) anlatıyor: Resûlullâh (s.a.v.) Efendimiz şu duâyı okurlardı:
Uhrevî veyâ dünyevî bir hâceti olan kimse, güzelce abdest alır, yatsı namâzından sonra iki veyâ dört, bir kavle göre on iki rek‘at namaz kılar,
Allâhümme innî es’elüke tevfîka ehli’l-hüdâ ve a‘mâle ehli’l-yakîn ve münâsahate ehli’t-tevbeti ve
Kuranı kerim’in nas süresinin okunmasındaki önemi ve yararları şüphesiz ki tartışılamaz. Çünkü Kuranı kerim okumanın bir çok sevabı vardır.
Hz. İbrahim (a.s.) Kur’an-ı Kerim’de Allahu Teâlâ’nın “Halil” dost diye nitelediği ulu’l-azm mertebesinde olan bir peygamber.
