Sevabı Çok Yüksek Dualar

Resûlullâh (s.a.v.)’in zevcelerinden Cüveyriye (r.anhâ)’nın anlattığına göre, Resûlullâh (s.a.v.) Efendimiz bir gün sabah namazını kılınca, daha kendisi namazgâhında iken, erkenden yanından çıkmış, gitmiş, kuşluktan sonra

Cüveyriye (r.anhâ) (aynı yerinde zikrederek) otururken geri gelmiş ve: “Bırakıp gittiğim halde duruyorsun (hiç yerinden kımıldamadın gâlibâ!)” diye sormuştur. “Evet” cevâbı üzerine şunu söylemiştir; “Ben senden ayrıldıktan sonra dört kelime(lik bir duâ)yı üç kere okudum. Eğer bunlardan hâsıl olan sevâb tartılacak olsa, senin burada sabahtan beri okuduğun duâların sevâbının ağırlığına denk olur” buyurmuştur.

Sübhânallâhi ve bihamdihî ‘adede halkihî ve rıdâ nefsihî ve zinete ‘arşihî ve midâde kelimâtihî. (Üç kere söylenir.)

Türkçe Anlamı:

“Allâh’ı; mahlûkâtı sayısınca, nefsinin rızasınca, arşının ağırlığınca, kelimelerinin adedince hamd ile tesbih ederim.” (Müslim, Zikr 79)

2. Dua

Ebû Hüreyre (r.a.)’den rivâyete göre “Resûlullâh (s.a.v.) şöyle buyurmuştur: Her kim günde yüz kere:

“Lâ ilâhe illallâhu, vahdehû lâ-şerîkeleh, lehü’l-mülkü ve lehül-hamdü ve hüve alâ külli şeyin kadîr.”

Türkçe Anlamı:

“Allâh’tan başka ilâh yoktur, yalnız O vardır, O’nun eşi ve ortağı yoktur, mülk O’nundur, hamd O’nundur, O her şeye kâdirdir” derse,

bu duâ o kimse için on köle âzâd etmek sevâbına muâdil olur ve ona yüz hasene yazılır, yüz musîbet de ondan mahvolunur (silinir). O gün içinde akşama erişinceye kadar şeytan şerrinden eminlik olur. Ve o kimsenin bu duâyı okumasından daha fazîletli hiçbir kimse evrâd ve ezkâr getiremez. Meğer ki bu duâyı ondan çok okumuş ola. (Tecrîd-i Sarîh, 12. c., 350. s.)