Sıkıntıya Düşüldüğünde ve Borçlanıldığında Okunacak Dualar

Sıkıntıya Düşüldüğünde ve Borçlanıldığında Okunacak Dualar

“İstiğfara devam eden, her sıkıntıdan, her dertten kurtulur, ummadığı yerden rızıklanır”

“Lâ ilâhe illallah demek 99 belâyı defeder, en aşağısı sıkıntıdır.”

“La havle ve la kuvvete illa billah okumak, 99 derde devadır. Bunların en hafifi sıkıntıdır”

“Sıkıntıya düşen veya borçlanan, bin kere “La havle ve la kuvvete illa billahil aliyyil azim” derse, Allahü teâlâ işini kolaylaştırır.”

“Sıkıntılı iken “Hasbünallah ve ni’mel-vekîl” deyiniz!”

İmam-ı Rabbanî hazretleri, her türlü zararlarından kurtulmak için her gün 500 defa La havle vela kuvvete illa billah okur, okumaya başlarken ve okuduktan sonra yüz defa Salevat-ı şerife getirirdi.

Sıkıntılı ve üzüntülü durumlarda zikir

Hz. Sa‘d (r.a.) anlatıyor: Resûlullâh (s.a.v.) buyurdular ki; “Balığın karnında iken, Zü’n-Nûn’un (Yûnus aleyhisselâmın) yaptığı duâ şu idi:

Lâilâhe illa ente sübhâneke innî küntü mine’z-zâlimîn.

Allâh’ım! Senden başka ilâh yoktur, Seni her çeşit kusurdan tenzîh ederim. Ben nefsime zulüm edenlerdenim.” Bununla duâ edip de icâbet görmeyen yoktur.
Hz. İbn-i Abbas (r.a.) anlatıyor: Hz. Peygamber (s.a.v.) üzüntü sırasında şu duâyı okurdu: ِ

Lâilâhe illâllâhü’l-azîmü’l-halîmü, Lâilâhe illallâhu rabbü’l arşi’l-azîm. Lâilâhe illâllâhü rabbü’s-semâvâti verabbü’l-‘ardı verabbü’l-‘arşi’l-kerîm.

Türkçe Anlamı:

Halîm ve Azîm olan Allâh’tan başka ilâh yoktur. Büyük Arş’ın Rabbi olan Allâh’tan başka ilâh yoktur. Kıymetli Arş’ın Rabbi, Arz’ın Rabbi, Semâvâtın Rabbi olan Allâh’tan başka ilâh yoktur. (Buhârî: Daavât 27, Müslim: Zikir 83)
Âyeti kerîmede Yûnus (a.s.)’ın duâsının kabul edilmesi, Rabbine yaptığı tesbihâtla îzâh edilmiştir. “Eğer çok tesbîh edenlerden olmasa idi, insanların tekrar dirilecekleri güne kadar balığın karnında kalacaktı.” (Saffat, 143-144)
(Ey mü’minler!) Yoksa sizden önce gelip geçmiş kavimlerin başlarına gelenler size de gelmeden cennete gireceğinizi mi sandınız? Yoksulluk ve sıkıntı onlara öylesine dokundu ve öylesine sarsıldılar ki Peygamber ve O’nunla beraber îman edenler nihâyet “Allâh’ın yardımı ne zaman gelecek?” dediler. İşte o zaman (onlara), şüphesiz Allâh’ın yardımı yakın (denildi). (Bakara, 214)