Büyüklerimizden İbrahim İbni Ethem’in Münâcatı – Şiiri

Büyüklerimizden İbrahim İbni Ethem’in Münâcatı – Şiiri

 ilahi,ente zû fazlin ve mennin fe innî zû hatayâ fa fu annî. Fezannî fîke yâ Rabbî cemîlün, fe hakkik yâ İlâhî hüsne zannî. İlâhî, tü ’azzibnî fe innî mukirren billezî had kâne minnî.

Yezunnunnâsu bî hayren’fe innî eşerrül halke in lem ta’fü anni. İlahî, abdükel âsi etâkâ mukirran bizzünûbi kad de’âke fe in tağfirfe ente lizâke ehlün, ve in tatrud fe men yerham sivâkâ,

İlâhî, tübtü min küllil meâsî bi ihlâsın recae bil halasî, eğisnî ya gıyâsel müsteğîsîne bi fazlike yevme yü ’hazü binnevâsî.

 

Allah ’ım, fazlü ihsan sahibisin, ben ise çok hatalar sahibiyim. Ey Rabbim, ben Seni cemil bir halde tanırım, benim hüsnü zannımı haklı çıkar. Ey benim Rabbim, bana azab eyleme, ben kendimden meydana gelen günahları biliyorum.

İnsanlar bende iyilik var zannediyorlar, ancak Sen benim hatalarımı affetmez isen, ben yaratılmışların en fenasıyım.

Ey Allah ’ım, Senin günahkar kulun isyanlarını kabul ve itiraf edip Sana geldi, Sana yalvarıyor. Şayet beni bağışlarsan ancak Sen bağışlarsın, zira buna ehil ancak Sensin. Şayet beni reddedersen, Senden başka bana kim merhamet eder?

Ey Rabbim, o kötülüklerden kurtulmak için, ihlâsla bütün mâsiyetlerimden tevbe ettim. Herkesin perçemlerinden yakalanıp getirildiği kıyâmet gününde bana yardım et, ey kendisinden yardım isteyenlere yardımını esirgemeyen Allah’ım.